Υπαίθρια Ιστορία

Αρχαία Κράνη





Η Κεφαλλονιά είναι ένα νησί με πλούσια ιστορία. Ανασκαφές που έχουν γίνει σχεδόν σε όλη την έκταση του νησιού έχουν φέρει στο φως αρχαιολογικούς χώρους διαφόρων εποχών. Τα ευρήματα μαρτυρούν κατοίκηση της Κεφαλλονιάς από τη 10η χιλιετία πΧ. Τα αρχαιότερα σημάδια αναφέρονται στους παλαιολιθικούς χρόνους με πιο σημαντικά αυτά στο Σπήλαιο της Δράκαινας. Ερείπια ακροπόλεων, κυκλώπεια τείχη και μυκηναϊκά νεκροταφεία βρίσκονται διάσπαρτα σχεδόν σε όλο το νησί.

Από την παλαιολιθική εποχή έχουν έλθει στο φως μυκηναϊκοί τάφοι στα Τζανάτα, στα Μεταξάτα και στα Μαζαρακάτα. Όλα αυτά σηματοδοτούν την ύπαρξη ισχυρού μυκηναϊκού κέντρου στο νησί. Τέσσερις πόλεις κυριαρχούν στην Κεφαλλονιά κατά την κλασσική ελληνική αρχαιότητα. Η Πάλη, οι Πρόννοι, η Κράνη και η Σάμη. Η ιστορία της Σάμης αρχίζει από την προϊστορική εποχή και ο Όμηρος την αναφέρει σαν τμήμα της χώρας που βασίλευε ο Οδυσσέας. Στην περιοχή της έχουν βρεθεί ίχνη από την προϊστορική εποχή.


Κυκλώπεια τείχη

Κατά μήκος της αρχαίας Κράνης, ανατολικά από το Αργοστόλι και σε μεγάλη έκταση σώζονται τα Κυκλώπεια Τείχη. Τα τείχη αυτά, μεγαλειώδη  δημιουργήματα είναι κατασκευασμένα από γιγάντιους λίθους και χρονολογούνται από τον 7ο ή 6ο αιώνα πΧ.. Από το τείχος της αρχαίας Κράνης σώζονται δύο πύλες εκ των οποίων η μία αποτελούσε την κεντρική.






Η πεδιάδα της Κρανιάς, σύμφωνα με μελέτες αρχαιολόγων ήταν μία από τις κύριες περιοχές της αρχαίας πόλης. Από τα τείχη σήμερα σώζεται μόνο ένα μέρος.
Τα τείχη αυτά ονομάστηκαν κυκλώπεια λόγω του μεγέθους των λίθων από τους οποίους είναι κατασκευασμένα και θεωρούνται σημαντικά κυρίως για τις πληροφορίες που μπορούμε να αντλήσουμε από αυτά για την ελληνική οχυρωματική τέχνη της Μυκηναϊκής εποχής. Στην ίδια περιοχή υπάρχουν υπολείμματα ενός δωρικού ναού της θεάς Δήμητρας.  Στα νότια του λόφου, σε μια περιοχή που ονομάζεται “Ρίζα” βρέθηκαν λεηλατημένοι και κατεστραμμένοι αρκετοί κιβωτιόσχημοι τάφοι προμυκηναϊκής εποχής. Το τέλος της αρχαίας Κράνης σημειώθηκε τον 2ο πΧ αιώνα με την κυριαρχία των Ρωμαίων στην Κεφαλλονιά.




Διασχίζοντας μια πανέμορφη ημιορεινή διαδρομή με πλούσια βλάστηση από περνάρια ,  εγκαταλειμμένους ελαιώνες και πεύκα καθώς η φύση στο πέρασμα των χρόνων έχει σκεπάσει τα έργα της ανθρώπινης παρουσίας στο χώρο ,  δίνοντας διαρκώς στον περιπατητή την αίσθηση ότι ανακαλύπτει από την αρχή ένα κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας που το αγνοούσε μέχρι τώρα .











Η Κεφαλονιά ήταν διαιρεμένη σε τέσσερις πόλεις κράτη (Τετράπολις:Κράνη , Πάλη , Σάμη και Πρόννοι) , διαίρεση που υπάρχει ως σήμερα και επιβάλλεται ουσιαστικά από τη γεωμορφολογία του νησιού.













Σημαντικά γεγονότα καταγεγραμμένα σε αρχαίες πηγές (Θουκυδίδης Τίτος Λίβιος Στράβων κ.α.) , ήταν η συμμετοχή 200 Παλέων στη μάχη των Πλαταιών το 479 πΧ (Περσικοί Πόλεμοι) , η συμμαχία με την Αθήνα των τεσσάρων πόλεων την περίοδο του Πελοποννησιακού Πολέμου που εκφράζεται με την ήττα του κορινθιακού στόλου το 430Πχ στο λιμάνι της Κράνης (Κούταβος) χωρίς καμία να είναι ενταγμένη στη Δηλιακή Συμμαχία που εξέφραζε έναν πρώιμο ιμπεριαλισμό , η αποτυχημένη πολιορκία της Πάλης από το Φίλιππο Ε’ της Μακεδονίας το 218Πχ που επιζητούσε μία βάση ανεφοδιασμού για εκστρατεία σε Σικελία και Κάτω Ιταλία. Την περίοδο αυτή (τέλη 3ου πΧαιώνα) οι κεφαλονίτικες πόλεις συμμετέχουν στην Αιτωλική Συμπολιτεία διατηρώντας μία σημαντική ναυτική δύναμη εώς και πειρατική . Τα επόμενα χρόνια και καθώς ο ανερχόμενος  ρωμαϊκός ιμπεριαλισμός αναζητά προγεφύρωμα στο χώρο του Ιονίου για την επιβολή του στον ελλαδικό χώρο βρίσκει ως πρώτο εμπόδιο το κεφαλονίτικο «πειρατικό» ναυτικό που ουσιαστικά αποτελεί τη σημαντικότερη αμυντική γραμμή της Αιτωλικής Συμπολιτείας . Έτσι ενώ το 189 π.Χ φαίνεται η Ρώμη να έχει έρθει σε συμφωνία με τις διοικήσεις των κεφαλονίτικων πόλεων για παράδοσή τους  , ο λαός της Σάμης καταλαμβάνει τις δύο ακροπόλεις αρνούμενος την παράδοση της πόλης και αντιστέκεται σε μία τεράστια πολιορκητική μηχανή που όμοιά της δεν είχε συναντήσει μέχρι τότε καμία ελληνική πόλη . Η Σάμη ύστερα από σκληρότατη 4μηνη πολιορκία πέφτει στα χέρια των Ρωμαίων ιμπεριαλιστών , οι κάτοικοί της εξανδραποδίζονται και τα μνημεία της λεηλατούνται. Η Κεφαλονιά στο εξής ακολουθεί τις τύχες της Ρώμης κρατώντας μια αυτονομία στους θεσμούς των πόλεών της .

Οι λόγοι για τους οποίους έγινε αυτό το οχυρωματικό έργο στη συγκεκριμένη τοποθεσία:

Το τείχος των Ραζάτων κατασκευάστηκε απ’ότι φαίνεται σε υστερότερο χρόνο από τα τείχη που περικλείουν την αρχαία Κράνη (πιθανόν μέσα 3ου πΧαιώνα ) . Στόχος του έργου αυτού ήταν σίγουρα η περιτείχιση των λόφων  στα ανατολικά της πόλης ίσως εκφράζοντας και μία αμυντική στάση απέναντι στη Σάμη . Το σίγουρο όμως είναι ότι το έργο αυτό δεν ολοκληρώθηκε ποτέ καθώς η επερχόμενη ρωμαϊκή κατάκτηση καθιστούσε περιττή την επέκταση οχυρωματικών έργων μια και οι υπόλοιπες πόλεις ήταν εξίσου υποτελείς . Ο τρόπος κατασκευής ως προς την τεχνοτροπία κτισίματος (πολυγωνικό , τραπεζιόσχημο και ισόδομο σύστημα) , η λατόμηση και κατεργασία των «κυκλώπειων» λίθων , η μεταφορά και ανύψωσή τους.

Πηγές:

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κιρκαδικός ρυθμός

Υδραγωγείο 19ου άι. και ευρήματα Δωρικού ναού κοντά στο Αργοστόλι

Το ιστορικό Φρούριο της Άσσου