Kefalonian Paths

Κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει πραγματικά την ομορφιά του νησιού, ενώ ταξιδεύει με αυτοκίνητο ή μοτοσυκλέτα. Θα πρέπει να περπατήσετε μόνοι σας τριγύρω σε αυτό, προκειμένου να κατανοήσετε πλήρως την ομορφιά του. Ας ανακαλύψουμε μια άγνωστη και γοητευτική διαδρομή του. Το Μονοπάτι των Κυπαρισσιών Η διαδρομή ξεκινάει από το Φισκάρδο, ακολουθεί το παλιό μονοπάτι με θέα το δίαυλο μεταξύ Κεφαλονιάς και Ιθάκης και φθάνει στον κατάφυτο από κυπαρίσσια όρμο Φώκι, το μοναδικό απάνεμο λιμάνι της Β. Κεφαλονιάς. Στην έξοδο του κόλπου υπάρχει μια μεγάλη σπηλιά με βάθος μεγαλύτερο των 100 μέτρων. Μέχρι τη δεκαετία του ’50 γινόταν εξόρυξη γύψου και κιμωλίας. Προχωρώντας λίγα μέτρα στον παραλιακό δρόμο θα συναντήσετε   πινακίδες για τα Τσελεντάτα, στο χωριό   συναντώνται   περίτεχνα και εντυπωσιακά αρχιτεκτονικά στοιχεία. Από τα Τσελεντάτα συνεχίζει το μονοπάτι πάνω σε ιδιαίτερα μεγάλες και λείες πλάκες και μας οδηγεί στην κορυφή του λόφου, στο χωριό Κατσαράτα. Από εδώ βλέπουμε το Ιόνιο πέλαγος

Ο τάφος είναι θεμελιωμένος στο επικλινές και βραχώδες άνδηρο στο Μπόρζι και έχει προσανατολισμό από Ν. προς Β. Το ιδιαίτερα μακρύ και στεγασμένο στόμιο του έχει μήκος 3,35 πλάτος 0,90-1 και ύψος 1,90 μ. Η κορυφή του θόλου βρέθηκε βυθισμένη. Από τη διενεργηθείσα ανασκαφή διαπιστώθηκε ότι κατέρρευσε κατά τα χρόνια της Βενετοκρατίας, όταν ο τάφος χρησιμοποιήθηκε ως κατάλυμα. Όπως συμβαίνει συνήθως με τους θολωτούς τάφους, είχε συληθεί ήδη από την αρχαιότητα. Από τα δ ιασωθέντα κτερίσματα συνάγεται ότι η ταφική του χρήση διήρκεσε από τα μυκηναϊκά έως και τα ελληνιστικά χρόνια. Δεδομένης της διαχρονικής χρήσης του τάφου, ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ταφικά έθιμα, καθώς και τα λίγα αλλά πολύτιμα μικροαντικείμενα - κτερίσματα που έφερε στο φως η ανασκαφική έρευνα. Ο τάφος έχει διάμετρο 6,80 και σωζόμενο ύψος 3,95 μ. και είναι δομημένος στη θέση άλλου μικρότερου, που είχε καταρρεύσει για άγνωστη αιτία γύρω στο 1350 π.Χ. Το πωρολιθικό υλικό τ

 Η ρωμαϊκή έπαυλη στη θέση Σκάλας Κεφαλονιάς αποκαλύφθηκε το έτος 1957, μετά από ανασκαφή του Β. Καλλιπολίτη. Από την έπαυλη διατηρήθηκαν έξι χώροι, εκ των οποίων ο Ι είναι ο προθάλαμος, οι ΙΙ, ΙΙΙ και IV θάλαμοι, ο V δωμάτιο και ο έκτος (VI) υπαίθρια αυλή. Το μνημείο εκτεινόταν αρχικά προς τα ανατολικά, οι τοίχοι του όμως κόπηκαν κατά την παλαιοχριστιανική περίοδο, κατά την οποία ο κεντρικός θάλαμος (ΙΙΙ) μετατράπηκε σε εκκλησία με αψίδα. Είναι πιθανό ότι η έπαυλη περιλάμβανε και λουτρά με υπόκαυστα, ίσως Νυμφαίο, στο ανατολικό τμήμα, όπου το 1822 κατασκευάστηκε μεγάλη δεξαμενή. Αξιοσημείωτη κατά τον ανασκαφέα είναι η θέση της κύριας εισόδου του κτιρίου, από τη νότια πλευρά, παράλληλα προς την οποία διερχόταν η κοίτη ενός χειμάρρου. Αυτό σημαίνει ότι η προσπέλαση θα πρέπει να γινόταν με ξύλινη γέφυρα, ίσως για λόγους ασφαλείας. Ιδιαίτερα σημαντικός είναι ο ψηφιδωτός διάκοσμος των δαπέδων του κτιρίου. Ο προθάλαμος (Ι) φέρει μωσαϊκό δάπεδο με παράσταση Φθόνου, με τη μορφή

Διαβαίνοντας το στενό Κεφαλονιάς-Ιθάκης, έχεις μια πρώτη εικόνα για το τι πρόκειται να συναντήσεις φτάνοντας στο νησί. Περιτριγυρισμένη από καταπράσινα βουνά στο βάθος ενός θαλάσσιου φυσικού λιμανιού, η Σάμη της Κεφαλονιάς αποτελεί έναν σημαντικό σταθμό για πολλούς προορισμούς.  Η φύση έχει υπάρξει ιδιαίτερα γενναιόδωρη με την περιοχή της Σάμης, αφού περιβάλλεται από έντονη βλάστηση, υπόγεια σπήλαια και όμορφες λίμνες. Στη θέση του σημερινού οικισμού έχουν βρεθεί υπολείμματα κατοίκησης από την Πρωτοελλαδική περίοδο.  Τα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης της Σάμης,  μπορούν να βρεθούν στο Όρος Λαπίθα, πάνω από το λιμάνι της. Φτάνετε εκεί ακολουθώντας  μια σειρά από γραφικά μονοπάτια, τα οποία συνδέουν μερικά γειτονικά ρωμαϊκά εναπομείναντα ευρήματα. Η αρχαιότερη αναφορά βρίσκεται στον Όμηρο, ο οποίος την αναφέρει ως τμήμα του βασιλείου του ηγέτη των Κεφαλλήνων, Οδυσσέα. Είναι η εποχή κατά την οποία οι Κεφαλλήνες πήραν μέρος στον Τρωϊκό Πόλεμο. Στα γεωμετρικά χρό