Τα πρώτα ίχνη επιστημονικής σκέψης σχετικά µε την ψυχική δραστηριότητα του ανθρώπου βρίσκονται στους αρχαίους πολιτισμούς της Ινδίας, Κίνας, Αιγύπτου, και Ελλάδας. Οι άνθρωποι είχαν κατορθώσει να αλλάξουν το περιβάλλον τους καλλιεργώντας τη γη, εξηµερώνοντας ζώα, κατασκευάζοντας κτίσµατα και αρδευτικά έργα. Τότε η εξάρτηση τους από τις δυνάμεις της φύσης µειώθηκε, και οι ίδιοι αισθάνονταν πιο ελεύθεροι απέναντί της, και απέναντι στις µυθικές θεότητες που την εκπροσωπούσαν. Το γενονός αυτό εκφράστηκε και στον τρόπο που ερµήνευσαν τον κόσµο. Εµφανίσθηκαν απόψεις, που καλυµµένα ή ανοιχτά, αµφισβήτησαν την απόλυτη εξάρτηση των ανθρώπων από τις θεότητες. Στα τέλη της 4ης χιλιετίας π.Χ. σε Αιγυπτιακό κείµενο αναφέρεται ότι οι θεοί παρέχουν τα αισθητήρια όργανα, αλλά ο άνθρωπος κατανοεί ανεξάρτητα τον κόσµο µέσω αυτών των οργάνων «που επικοινωνούν µε την καρδιά» (Yaroshevsky, 1990:19). Παρά τα θρησκευτικο-ηθικά ταµπού γεννήθηκε η πρώτη επιστηµονική γνώση, που βασιζόταν και στις π...